Bye Bye Siem Reap
Blijf op de hoogte en volg Marlon
17 Mei 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Alweer 8 weken voorbij aan vrijwilligerswerk en morgen moet ik alweer afscheid nemen van mijn cambodjaanse familie en vrienden.
Begin deze week zijn we met zijn viertjes naar Phnom Penh gegaan. Met de nachtbus zijn we die kant op gegaan. De bus had onderweg nog pech waardoor het wat langer duurde voor we eindelijk aankwamen. Gelukkig verder alles goed gegaan.
We hadden ons hostel al geboekt dus we konden meteen naar ons hostel. Mad Monkey’s.
Een heerlijke kamer met airconditioning! Man wat is dat lekker als je steeds in dit hete weer zit!
Kan ik dan genieten van dat kleine beetje luxe!
Na een lekkere lunch zijn we met de tuktuk naar de Tuol Sleng gevangenis in Phnom Penh gegaan. Voor de mensen die de geschiedenis van Cambodja helemaal niet kennen, hier even een korte samenvatting.
De leider van de Khmer Rouge was dictator Pol Pot. Hij wilde zijn eigen revolutie in dit land creëren. Hij wilde iedereen uitschakelen die eventueel een vijand van zijn (socialistische) revolutie was. Scholen werden gesloten, mensen met een educatie werden gemarteld en geëxecuteerd. Mensen werden zonder reden opgepakt en moesten een bekentenis afleggen wat zij nooit gedaan hadden. Tijdens deze tijd zijn er zo’n twee miljoen cambodjanen om het leven gekomen. Het was de combinatie van dwangarbeid, ondervoeding, slechte medische zorg en executies, die er voor zorgde dat er zo’n 21% van de bevolking overleed.
Het strafkamp Tuol Sleng (codenaam 'S21') in Phnom Penh is het episch centrum van al het kwaad in Cambodja
De gevangenis was erg schokkend. Het was een school voordat de Khmer Rouge alle scholen sloten en van deze een gevangenis maakte. Het is zo heftig om te bedenken dat dit gebouw eerst een plek was voor ontwikkeling, toekomst van kinderen en vreugde. Nu hangt er nog steeds de grimmige sfeer van al het onheil wat daar gebeurt is.
De foto’s die gemartelde gevangen liet zien. De bedden stonden nog op de plek zoals er daarvoor gevangenen hadden op gelegen.
Binnen in de gevangenis kon je op de vloeren nog het bloed zien liggen. Dit laat letterlijk zien hoe ‘vers’ dit nog in de geschiedenis van cambodja is.
Het is bizar om hier rond te lopen en je te realiseren hoe kort dit geleden is. De docenten waarmee ik op mijn project werk zijn onder de 30 maar hun ouders, opa’s, oma’s hebben hier allemaal mee te maken gehad. Ik ontmoet mensen in de sloppenwijk die dit wel hebben moeten doorstaan.
Ik wist natuurlijk wel van de geschiedenis van cambodja, maar wanneer je hier dan met je eigen ogen midden in staat geeft dit toch een heel andere blik.
Het bizarre is dat ze de speelrekken van de kinderen nu gebruikten als martelwerktuigen. Het geeft zo’n naar beeld dat vreugde spullen van kinderen gebruikt worden voor marteling.
Na de gevangenis zijn we door gegaan naar de Killing Fields. Hier werden de mensen heen gebracht nadat ze een tijd in de gevangenis hadden gezeten. De naam zegt het natuurlijk al. Mensen werden hier heen gebracht om geëxecuteerd te worden.
In een tuktuk gingen we over allerlei hobbelige wegen, smalle straatjes, dwars door dorpjes, en net toen ik dacht dat we vast verdwaald waren stonden we ineens voor de killing fields. Het staat nergens aangegeven en is echt ergens achteraf. Precies zoals toentertijd bedoeld is. De Killing fields verstoppen en niemand wist hiervan.
Het was een heel dubbel gevoel. De plek zelf is een ontzettend mooie plek met de bomen, het groen, vogels en vlinders. Maar de geschiedenis haalt al dat mooie weg.
Met een walkman liepen we rond over het terrein en onze gids vertelde via een bandje alle informatie. Dan denk je dat je in de gevangenis al veel gezien hebt. Maar als je alle informatie van de luisterband krijgt word het helemaal afschuwelijk. Overal komen nog botten naar boven, kledingstukken die langzaam naar boven komen of vast zitten in boomwortels.
Alle gevangenen werden hier afgevoerd om geëxecuteerd te worden.
We kregen informatie over de killing tree. De naam alleen al is al gruwelijk. Het verhaal er achter nog veel erger. Baby’s werden tegen de boom aangesmeten om ze te doden en vervolgens in een kuil te gooien. Moeders werden verkracht en vermoord en daarna in dezelfde kuil gegooid.
Het is onmogelijk voor te stellen hoe bruut deze moorden zijn.
De soldaten wilden bijna geen geweren gebruiken want munitie was te duur. Ze gebruikten dus de meest bizarre dingen om de mensen mee te doden. Dit betekent een gruwelijke dood.
Wanneer je dan naast de boom staat waar baby’s tegen aan werden geslagen tot ze dood waren, kan je gewoon niet indenken hoe mensen dit elkaar kunnen aan doen.
Datgene wat mij het meest schokte was dat ze dit tegenover de buitenwereld allemaal verborgen konden houden. De Khmer Rouge kreeg zelf een zetel in de VN terwijl ze op hetzelfde moment mensen martelden en vermoorden.
Het word op deze manier wel een heel triest reisverslag maar het was dan ook erg indrukwekkend. Iedere cambodjaan die je spreekt heeft naaste familie die op deze gruwelijke manier is vermoord. Er zijn bijna geen oudere mensen in cambodja omdat deze allemaal vermoord zijn.
Ondanks deze treurige geschiedenis van nog maar 40 jaar geleden heb ik alleen maar meer respect gekregen voor dit land.
De mensen kijken hier niet achterom naar hun geschiedenis maar kijken vooruit. Als je ziet hoe snel het toerisme hier groeit, hotels groeien uit de grond als paddenstoelen, mensen die ik gesproken heb werken hele dagen en volgen dubbele studies in de avond uren.
Het is bijzonder om te zien hoe snel dit land zich ontwikkeld. Er is nog steeds veel armoede en vooral de grens tussen rijk en arm is veel te groot. De corruptie speelt hier nog steeds een grote rol en zo kan ik nog wel honderd dingen noemen die hier moeten verbeteren, maar dit land is nu al zo ver gekomen.
Na deze indrukwekkende dag zijn we gezellig uit eten geweest in Phnom Penh. De volgende dag optimaal genoten van onze airco kamer en tot de laatste minuut voor uitchecken in onze kamer gezeten en goed uitgeslapen. Heerlijk ontbijt opgehaald en fijn ontbijt op bed gegeten! Toch net een beetje als vakantie!
’s Middags zijn we naar de Russian Market geweest. Een ontzettend grote markt, super druk, super warm en nieuwe en andere spullen dan in Siem Reap! Helemaal leuk natuurlijk! Het enige nadeel hier is dat ze niet zoveel aan afdingen doen als in Siem Reap. Toeristen betalen hier toch wel voor hun tshirt, ketting, schilderij. In Siem Reap is dit nog niet zo. Toch nog een paar leuke shirtjes kunnen ritselen. En ja hoor Linda, zelfs de batik stof is binnen! Het was even zoeken, maar dan heb je ook wat!
Met een minivan zijn we weer terug gegaan naar siem reap, hometown. Wauw wat was dit een akelig hobbelige rit. Geen idee waarom ik dit in de grote bussen niet zo erg gemerkt heb als in een klein busje, maar dit was 5 uur lang zitten in een trilstoel. Gratis massage zou je zeggen! Om onze tijd te verdoen maar de ouderwetse spellen gespeeld met abc, de kleur is en zoveel mogelijk merken noemen! Zoals ik al zei, deze tripjes lijken net op vakantie van vroeger! Same Same, But Different!
Terug in Siem Reap en we hadden nog een vrije dag over dus de volgende dag naar Kulen Mountain gegaan. Een van de staff members, Phally, van Thida’s House had dit georganiseerd.
Met een busje vol vrouwen op naar de mooie waterval! De rit er naar toe was al geweldig. We kwamen de berg op, rijden tussen de jungle. Wat genieten! Helaas was ik deze dag niet zo fit, maar ik wilde wel erg graag mee om te kijken. Het zijn ten slotte mijn laatste dagen in siem reap dus ik moet alles eruit halen wat er in zit! Aangekomen bij de waterval en wij zijn de enige blanke mensen!
Echt een plek waar alleen de lokale mensen heen gaan, (bijna) geen toerist te zien. Gezellig een kleedje mee, hangmatjes, eten, drinken, muziekje. Net alsof we een dagje naar de Oldemeijer gaan. (plas water naast hardenberg voor de mensen die dit niet kennen! )
De andere meiden gingen de wandeling naar de boeddha maken maar helaas had ik de hele dag nog niet gegeten en met de temperaturen van hier en geen energie leek me een wandeling dus niet zo’n goed idee. Ik ben dus blijven zitten samen met de buschauffeur. Het leuke hieraan was dat er veel meer cambodjanen bij kwamen zitten. Ik was blijkbaar wel erg interessant. Super leuk om zo opgenomen te worden tussen alle cambodjanen. Samen gezwommen en gegeten. Kinderen kwamen vragen om chippies en de mannen deelden bier uit. Topdagje. Heel gezellig.
Toen iedereen terug was zijn we naar de waterval gelopen en daar onder gezwommen! Wauw wat een mooie waterval! Heb er al heel veel in Nieuw Zeeland gezien maar deze is dan toch weer een tikkeltje anders!
Je zwemt hier met je kleren aan omdat in zwemkleding veel te veel bloot toont. Dus in mijn kleding het water in gesprongen. Voordeel is dat je niet hoeft na te denken hoe je er uit ziet in je bikini! Het zwemt wel wat naar.
Maar goed dat ik kleren aan had want in het water zaten veel vissen die je dode huidcellen eten. Aan mijn voeten en benen oke, maar mijn armen vond ik al vervelend. Wel voordelig zo’n gratis fish spa! Betaal je in Nederland nogal wat voor.
Vrijdag dan toch echt mijn laatste dagje op mijn project gehad. Zo gek dat ik hier 8 weken lang, 5 dagen per week gewerkt heb en tijd heb doorgebracht met de kinderen en docenten. Hierna zal ik ze waarschijnlijk nooit meer zien. Super lieve tekeningen en kadootjes gekregen van de kinderen en natuurlijk overladen met knuffels. Ze lieten bijna niet meer los. Ik heb een super tijd hier gehad. Vooral zelf heel veel geleerd en ik hoop ook dat ik de kinderen wat bij heb kunnen brengen wat betreft hun engels. Het mooie is dat we de klaslokalen geschilderd hebben en dus ook wat zichtbaars achterlaten. Ook de docenten moesten natuurlijk nog veel selfies met me nemen om me vervolgens toe te voegen op facebook. Zo houd ik toch nog een beetje contact met ze!
Met de tuktuk terug naar huis (moest mijn fiets namelijk al inleveren) en de school voor het laatst uitgezwaaid. Heel gek om op deze weg voor het laatst te rijden en dus extra genoten van de cambodjaanse sfeer. Het verkeer wat kriskras door elkaar rijd, scooters die op elk kruispunt toeteren, vrachtwagens overladen met spullen en/of mensen, de akelig warme zon, de slagbomen van het ziekenhuis waarop iedereen moet wachten. Heerlijk hoe alles hier redelijk goed verloopt zonder regels. Gewoon doen!
Het laatste weekend stappen in mijn vertrouwde siem reap. Hoe leuk, alle khmer docenten stonden ineens in onze stamkroeg Charlie’s. Heel leuk kwamen ze me nog een keer opzoeken om samen even wat te drinken! Echt super lief van ze. Daarna hen toch echt definitief uitgezwaaid. Stiekem een kleine traan gelaten.
Daarna dan toch extra genoten van het stappen in Siem Reap! Mijn laatste weekend en beginnen met pakken. Morgenavond vertrek ik naar Vietnam en begint mijn volgende en laatste avontuur!
Twee weken reizen door Vietnam. Het eerste deel zal ik samen met andere vrijwilliger van hier doen. Tweede deel zal ik alleen verder reizen. Ontdekken hoe mooi Vietnam is.
Hoewel ik ontzettend veel zin heb om weer verder te gaan vind ik het toch ook vervelend om hier afscheid te moeten nemen. Ik heb hier ontzettend veel leuke nieuwe vrienden gemaakt en ik ga ze stuk voor stuk missen! Als huisgenootjes had ik geen betere kunnen wensen. Super leuke groep en ik ga er vanuit dat we elkaar gewoon weer opzoeken!
Ik heb ontzettend genoten van Siem Reap en het voelt echt als een tweede thuis. Een ding is zeker, Cambodja heeft voor mij een speciale betekenis gekregen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley