Mijn laatste avontuur!
Blijf op de hoogte en volg Marlon
25 Mei 2014 | Vietnam, Hoi An
Afscheid genomen in Siem Reap van alle lieve vrijwilligers. Echt niet leuk om afscheid te nemen van deze lieve en geweldige mensen. Super tijd gehad hier!
Onze tuktuk die wij geregeld hadden kwam alleen op een scooter. Nou kan er veel in Cambodja, maar twee mensen met vier tassen op een scooter… Dat gaat niet lukken. Gelukkig was Phally er nog, personeelslid, en hij had ook nog een scooter over. Dus achterop de scooter met mijn veel te zware backpack op naar de bus die ons naar Vietnam ging brengen!
In de bus spraken we een cambodjaanse man die 50 jaar was. Hij vertelde dat hij, toen hij jong was, engels leerde op school maar dat dit niet mocht van de Rode Khmer. Dit gebeurde dus allemaal in het geheim. Bizar dat deze man zijn verhaal deelt en hij dus gewoon onder bizarre omstandigheden is opgegroeid.
Eindelijk onderweg, op naar Vietnam. Een rit van 14 uur! Lekker knus tegen Bjarny aan in de hotelbus. We hadden een overstap in Phnom Penh. Heel gek om hier weer te zijn omdat ik daar een week terug nog was. Wel grappig. We werden naar onze andere bus gebracht en vanaf Phnom Penh met een bus vol vietnamezen op naar Vietnam! Wauw wat zijn vietnamezen smerig. Constant boeren, spugen, roggelen, echt heel erg vies als je dat om je heen hoort voor een lange busreis. Kan niet gezond zijn zoveel boeren….
Bij de grensovergang moesten we ons paspoort aan onze busgids afgeven en die raakten we na zo’n 5 minuten al kwijt. Heel prettig als je voor de grensovergang staat, geen idee waarheen en dat zonder paspoort. Top!
Na een half uurtje zweten en zoekend naar onze gids stond hij vooraan en riep onze namen om door de controle te komen. We zijn in Vietnam!!
Fijn om de aftrap samen te beginnen met Bjarny en even te ontdekken hoe vietnam werkt voor ik verder alleen ga.
Door naar Ho Chi Minh, of ook wel Saigon genoemd. Midden in het centrum werden we afgezet. Wauw wat een grote stad! Echt enorm! Overal hoge gebouwen, neonverlichting, duizenden scooters die rondvliegen, typisch zo’n aziatische stad als je kent van tv. Lekker overweldigend!
Met onze backpack op onze rug, op zoek naar een hostel die we gelukkig al gauw vonden. Een goed hostel voor een leuke prijs. Altijd fijn.
Lekker ergens gegeten en wat gedronken. Op tijd naar bed want zo’n reis gaat je niet in de koude kleren zitten. Volgende ochtend hebben we een scooter gehuurd. Ja, ik hoor je denken, een scooter, in die grote stad, met duizenden scooters, geen weg bekend, hoe dan? Nou gewoon! Omdat het kan!
Scooter gehuurd en met een geweldige pothelm op naar de Mekong Delta. Maar zo’n 80 kilometer….
Eerste doel was uit de stad komen, en dat duurt al zo’n 45 minuten. Bjarny achterop en ik mocht de uitdaging aan om door de stad te rijden. Wauw! Hahah, eerste 5 minuten een beetje spannend maar wat een kick als het vervolgens lukt en ik als een echte vietnamees rondtuf door de grote Ho Chi Minh stad! Bjarny achterop kaart lezend en ik vooral op het verkeer letten want hier heb je wel al je focus voor nodig. Eenmaal de stad uit werd het gelukkig wat rustiger op de weg en was het heel makkelijk vinden naar de Mekong Delta.
Vietnamezen waren erg verbaasd want blijkbaar zit hier geen toerist op een scooter zover buiten de stad. Andersom op de scooters, auto’s kwamen naast ons rijden en deelden visitekaartjes uit. Fileflirten kreeg een heel nieuwe betekenis. Het zag er waarschijnlijk ook niet uit, twee blanke blonde meiden op een scooter.
We hebben er zo’n 2,5 uur over gedaan. Toch netjes.
Eenmaal in het plaatsje naast de Mekong hadden we geen idee waar heen te gaan maar de mensen zijn hier heel vriendelijk. Een meneer kwam naast ons rijden om te vragen waar we heen wouden. We moesten hem maar volgen en hij heeft ons bij een vriend van hem gebracht die een boottrip voor ons regelde over de Mekong Delta. We hebben verschillende eilanden gezien en zijn met een klein roeibootje door de mangroves gevaren. Krokodillen in een veel te klein hokje, een waterbuffel die lag te chillen in het water. Kortom allemaal heel mooi om te zien, leuke ervaring!
Super goede dag maar een klein dompertje. De terugweg werden we aangehouden door de politie. Hij probeerde in zijn krakkemikkige engels uit te leggen dat ik over een bepaalde streep was gereden wat dus blijkbaar niet mocht. Nou volgde ik gewoon de andere vietnamezen en die deden allemaal precies hetzelfde. Maarja, wij springen er dan ook wel een beetje uit met ons blonde haar. Een flinke boete moeten betalen die waarschijnlijk geen enkele vietnamees hoeft te betalen. Maargoed, verder gelukkig geen gezeur en nadat we af hadden gerekend konden we weer verder rijden!
Terug in de stad werd het al donker en is het een grote lichtjes parade van auto’s, bussen, scooters en neonreclame. Ondanks dat het een (te) drukke stad is heeft het toch ook wel z’n charme.
De scooter weer netjes afgeleverd en met een zere bips van 6 uur op een scooter zitten even douchen. Want door al het stof zagen we er niet uit!
In cambodja verbrande ik nooit meer maar op zo’n scooter ging dat lekker hard, maarja, mooi rood is niet lelijk!
Als je mij nu vraagt wat het verschil is tussen cambodja en vietnam denk ik vooral dat vietnam al veel verder ontwikkeld is. Je ziet overal grote winkels, (bijna) iedereen kan goed engels en het ziet er allemaal net wat schoner en verzorgder uit. Ook in Vietnam zie je buiten de steden wel de kleine huisjes en armoede, maar toch minder dan in Cambodja.
’s avonds op straat hebben we lekker een paar biertjes gedronken. Je zit hier met zijn allen op zo’n klein terrasje, (lees superklein) en kussens op de grond en dan met zijn allen strak aan de straat een biertje drinken! Supertof toch, wel heel veel mensen gesproken, wat ook wel moet als je bijna op elkaars schoot zit.
Zo sprak ik een vietnamees die homo was en een paar maand in nederland heeft geleeft omdat hij verkering had. Ik vroeg hem hoe het werkt in Vietnam als je homo bent. Hij vertelde dat dit nog niet geaccepteerd werd. Je kan trouwen maar vroeger kreeg je een boete als je ging trouwen, nu krijg je in ieder geval geen boete meer, maar geaccepteerd word het nog niet. Zijn ouders weten ook van niks en hij weet ook niet of hij het ze ooit wil en kan vertellen.
Volgende dag hebben we eerst lekker rustig aan gedaan. Ik ben begonnen met de rest van mijn reis te plannen. Dit vind ik wel jammer, ik zie liever wel wat de dag brengt, maar ik heb nog zo kort de tijd dat ik wel moet, wil ik alles zien.
’s Middags zijn we met de bus naar chichu tunnels gegaan. Super toeristisch maar wel een must see in vietnam natuurljik. Voor de mensen die ook de geschiedenis van Vietnam niet kennen hier een kleine samenvatting.
Nadat de Noord-Vietnamezen onder Ho Chi Minh in 1954 de Fransen uit Vietnam verdreven ontstond er een conflict tussen het communistische Noord-Vietnam en het democratische Zuid-Vietnam. De Amerikaanse president John F. Kennedy was een felle tegenstander van het communisme en wilde voorkomen dat ook Zuid-Vietnam communistisch werd want hij was bang voor het domino effect. Hij stuurde troepen naar Zuid-vietnam om hen te helpen democratisch te blijven. Noord-Vietnam creëerde een guerrilla troepenmacht om de Zuid-Vietnamezen en de Amerikanen te bestrijden. Dit Volksbevrijdingsleger (PLAF), heette ook wel de Vietcong,
De Vietcong maakten veelvuldig gebruikt van tunnelsystemen. Ten noordwesten van de Zuid-Vietnamese hoofdstad Saigon (het tegenwoordige Ho Chi Minh Stad) legden de Vietcong hun meest uitgestrekte tunnelnetwerk aan, de zogeheten Cu-Chi tunnels. Dit tunnelstelsel was in totaal 400 kilometer lang en had talloze verborgen uitgangen. De Vietcong gebruikten de Cu-Chi tunnels voor allerlei doeleinden. Zo bevatten de tunnels slaapruimtes voor de guerrillastrijders, maar ook ziekenhuizen en wapendepots.
Zoals ik al zei, een echte must see dus. Nou ik heb de tunnels gezien hoor, ben er ook doorgekropen en man wat zijn deze tunnels klein en smal. Ik raad dit af voor mensen met claustrofobie. Kregen ook een rondleiding langs alle boobytraps. Blij dat ik niet een amerikaan was in die tijd want als je de vallen ziet begrijp ik best dat ze hier goed getraumatiseerd door werden. Pinnen die ineens van alle kanten in je lichaam komen op het moment dat je in zo’n val trapt.
Als je ook zag hoe ze die tunnels in elkaar hadden gemaakt, respect. De vietcong waren erg slimme mensen! Voor alles hadden ze een oplossing en voor een te grote amerikaan was het onmogelijk om deze strijd te winnen.
Aan het eind van de tour kon je ook nog met grote geweren schieten. Wel bizar dat je op een plek als deze, die toch draait om de trieste geschiedenis, gewoon met een geweer kan schieten.
Ik heb hier niet aan meegedaan, maar andere mensen van onze groep wel. Ik kan je vertellen dat dit ontzettend hard gaat! Het jaarlijkse carbit schieten is er niks bij!
Daar was dan de laatste avond met bjarny!! Volgende dag zal ik haar uitzwaaien en gaan we ieder onze eigen weg in Vietnam. We hebben gezellig wat gegeten in een leuk tentje samen met Dan, kamergenoot. Daarna zijn we naar de skybar gegaan. hier een paar biertjes gedronken met een supermooi uitzicht over ho chi minh by night. Super vet. Toffe laatste avond!
Op naar het vliegveld van Ho chi minh, gek om nu echt helemaal alleen te reizen. Niet alleen een plaatsje in bangkok, maar gewoon een heel land door. Voelt gelukkig wel vertrouwd. Ik werd met pendelbusjes naar het vliegtuig gebracht. Sta je dan strak tegen elkaar aan, welkom in azie!
Met het vliegtuig naar Danang, helaas had het vliegtuig 2 uur vertraging. Dus wat later aangekomen in Danang en een taxi gepakt naar Hoi An. De chauffeur kon mij wel naar een leuk hostel brengen. Dat is zeker gelukt! Goedkoop kamertje, zwembadje en mooi centraal. Top.
’s Avonds even wat rond gelopen in het stadje en wat gegeten. Erg moe dus op tijd naar bed gegaan.
Volgende dag dan het stadje echt verkennen, overal rond gelopen. Een super schattig stadje. Heel erg frans achtige huisjes, gele kleuren, schattige bootjes in de rivier. Hier kan je echt nog de franse invloeden zien. Het werd vrij donker in de wolken dus ben ik ergens gaan schuilen in een restaurantje. Goede keuze want het begon echt te stormen! Straten liepen vol met water.
Na de grote hoosbui ben ik weer verder gaan lopen. Super leuke marktjes, en alles steeds vers. Leuk om over te wandelen. Ook heel veel kledingwinkels hier in Hoi An. Daar staat deze stad ook om bekend. Super mooi op maat gemaakte kleding voor een leuke prijs. Ze kunnen alles kopieren. Helaas heb ik geen plek meer in mijn backpack…
Twee braziliaanse meiden gesproken die ook helemaal fan waren van siem reap. Ze vertelden dat ze daar ook vrijwilligerswerk hadden gedaan, weliswaar maar voor 1 uurtje… in een weeshuis… ik heb ze maar niet uitgelegd dat hun geld nu in de drank van de baas van het weeshuis zit, maar echt? Hoe kan je denken dat een uurtje met kinderen aanknooien goed kan zijn… jammer dat het beeld dan zo scheef is van deze meiden.
Terug in mijn kamer was ik even held op sokken, een eeeeeenorme spin, maar echt ik overdrijf niet, eeeeeenorm!! In mijn badkamer! Ik probeerde eerst zelf nog met mijn slippers dit geweldige grote beest dood te slaan. Maar deze was veeeel te snel.
Ja echt niet dat ik daar nog ging douchen. Boven was een vrouwtje aan het schoonmaken dus ik probeerde haar te vragen of zij wilde kijken of deze spin giftig was. Zij kon alleen geen engels maar jaagde de spin wel even weg, nou vriendelijk bedankt want dat beest zat nu nog steeds ergens in mijn badkamer… ’s avonds zat dat ding er weer, dus ik naar beneden gelopen, meneer van de beveiliging heeft vriendelijk de spin opgepakt en verplaatst naar het hiernamaals. Brrrr, wat een ding, hij vond het wel grappig dus hield onze vriend nog even vlak voor mijn neus.
In mijn eentje door Vietnam, geen probleem, een spin doodmaken. Brrrrr,,, hahah.
Volgende dag moest ik vroeg op! Ik had een trip naar cham island geboekt. Half 8 werd ik al opgehaald. Mooi op tijd! Busje ingestapt en met verschillende mensen aan de klets geraakt. Twee engelse meiden, stelletje uit italie en jongen uit frankrijk. Heel europa bij elkaar tussen alle aziaten. Leuk eiland, wit strand en lekker in de zon bakken.
Mooi gesnorkeld en veel bijzondere vissen gezien. Heel leuk in deze onderwater wereld.
Blanken in bikini zien is hier blijkbaar heel bijzonder want alle vietnamezen maakten steeds ongevraagd foto’s van ons in bikini. Heel bizar en gewoon asociaal. Ook zei je dat je dit niet wou. Zal wel normaal zijn hier…
Lekker rood geworden die dag dus blijkbaar kan ik nog wel verbranden. Zon zal hier wel sterker zijn dan in Cambodja. Temperatuur is hier trouwens wel beter te handelen. In de zon is het wel bloedheet, maar de luchtdruk is minder en er staat hier vaker een koel windje. Alle toeristen zie ik dan ook ploeteren en klagen vanwege de hitte. Maar ik vind het eigenlijk wel prima te doen. Hahah, toch goed geacclimatiseerd in Cambodja.
‘s Avonds hebben we met dezelfde groep weer afgesproken en zijn we gezellig uit eten geweest met z’n allen en lekker nageborreld. Leuke avond gehad.
Vandaag vertrek ik alweer op naar het noorden van Vietam naar Hanoi, vanuit daar ga ik naar Halong Bay en daarna naar Sapa. Ik heb alles in een trip kunnen regelen. Heel erg benieuwd naar het volgende en laatste deel van Vietnam!
-
25 Mei 2014 - 10:45
Bert V.d. Vegt:
Super meid wat heb jij veel gezien en meegemaakt, en leuk jou reisverslag. Geniet er nog even van de laatste week en wens jou goede terug reis. spreken elkaar als je terug bent. Bert -
26 Mei 2014 - 16:09
Tonny:
Hey Wereldreiziger,
Geniet nog even van je laatste dagen rond de wereld. Enne schaam je vooral niet voor de spin....... Stoer dat je in je uppie van alles doet en ook durft maar die spin ... ik zou ook hartelijke bedanken en als een speer weg zijn.....
Ik zie je volgende week!
hoop dat je nog leuke dingen meemaakt in je laatste wereldse km
groeten Tonny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley